Nauka korzystania przez dziecko z nocniczka wymaga od rodziców dużej dozy cierpliwości i sprytu zarazem. Po pierwsze trzeba okiełznać fochy i histerię dziecka, ale należy zrobić to łagodnie, żeby nie wywołać u niego psychicznego urazu.
Dlaczego maluchy nie przepadają za nocnikiem?
Po pierwsze dlatego, że należy na nim siedzieć dość długo praktycznie bez ruchu. Bezczynność i bierność to nie jest absolutnie domena dzieciaków, zwłaszcza tych ruchliwych. Po drugie nocnik nieco uwiera maluchy w pupę, a one były przyzwyczajone raczej do wygód, w końcu pampers nie obcierał skóry i był miękki niczym aksamit. Po trzecie nocnik kojarzy im się z czymś niedobrym i złym, do czego zmuszają ich rodzice. Maluchy wolą zakładać sobie nocnik na głowę i udawać, że jest kapeluszem, niż na nim siedzieć.
Jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika?
Po pierwsze trzeba go oswoić z faktem, że musi na nim usiąść. W tym celu można sadzać malucha na nim na kilka minut, by przełamać stopniowo jego opór. Dobrze byłoby, gdyby nocnik miał jakieś naklejki i przyjazny, ciepły kolor. Po drugie nocnik jest zazwyczaj zimny i nieprzyjemny, toteż można go nieco rozgrzać na przykład gorącą wodą z czajnika. Gdy się nieco ogrzeje, należy wylać wrzątek i posadzić na nim dziecko. Można też puścić dziecku bajki i liczyć na to, że niepostrzeżenie zrobi kupkę do nocnika.
Kiedy zacząć naukę korzystania z nocnika?
Najlepiej zrobić to około drugiego roku życia dziecka. Wtedy maluch zaczyna dostrzegać, że pampers nieco ogranicza jego ruchy i że dorośli go nie używają. Poza tym nauka korzystania z nocnika po ukończeniu drugiego roku życia przez malucha to konieczność, jeśli chce się go posłać do przedszkola. Bez tego nie przyjmą dziecka do żadnej opiekuńczej placówki.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis