Nauka korzystania przez dziecko z nocniczka wymaga od rodziców dużej dozy cierpliwości i sprytu zarazem. Po pierwsze trzeba okiełznać fochy i histerię dziecka, ale należy zrobić to łagodnie, żeby nie wywołać u niego psychicznego urazu.
Dlaczego maluchy nie przepadają za nocnikiem?
Po pierwsze dlatego, że należy na nim siedzieć dość długo praktycznie bez ruchu. Bezczynność i bierność to nie jest absolutnie domena dzieciaków, zwłaszcza tych ruchliwych. Po drugie nocnik nieco uwiera maluchy w pupę, a one były przyzwyczajone raczej do wygód, w końcu pampers nie obcierał skóry i był miękki niczym aksamit. Po trzecie nocnik kojarzy im się z czymś niedobrym i złym, do czego zmuszają ich rodzice. Maluchy wolą zakładać sobie nocnik na głowę i udawać, że jest kapeluszem, niż na nim siedzieć.
Jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika?
Po pierwsze trzeba go oswoić z faktem, że musi na nim usiąść. W tym celu można sadzać malucha na nim na kilka minut, by przełamać stopniowo jego opór. Dobrze byłoby, gdyby nocnik miał jakieś naklejki i przyjazny, ciepły kolor. Po drugie nocnik jest zazwyczaj zimny i nieprzyjemny, toteż można go nieco rozgrzać na przykład gorącą wodą z czajnika. Gdy się nieco ogrzeje, należy wylać wrzątek i posadzić na nim dziecko. Można też puścić dziecku bajki i liczyć na to, że niepostrzeżenie zrobi kupkę do nocnika.
Kiedy zacząć naukę korzystania z nocnika?
Najlepiej zrobić to około drugiego roku życia dziecka. Wtedy maluch zaczyna dostrzegać, że pampers nieco ogranicza jego ruchy i że dorośli go nie używają. Poza tym nauka korzystania z nocnika po ukończeniu drugiego roku życia przez malucha to konieczność, jeśli chce się go posłać do przedszkola. Bez tego nie przyjmą dziecka do żadnej opiekuńczej placówki.